Siostra Immakulata Adamska OCD o św. Teresie od Jezusa: „Jej postać da się uchwycić jedynie na podstawie przeciwieństw i paradoksów. Ukochała Boga i człowieka miłością bez granic i rozdzielania jednej od drugiej. Świętość, jaką przyznawano jej już za życia, nie wygaszała wcale jej cech wrodzonych ani nie pozbawiała do końca pewnych braków i niedoskonałości, temperowała je jedynie i uczyła wszystko przemieniać na drzazgi dla rozpalania w sobie coraz większego płomienia miłości połączonej z prawdziwą pokorą serca. Weszła do historii w całej glorii swej kobiecości, oddana całkowicie Bogu i ludziom. Jej ludzkich dyspozycji Bóg nie tylko nie zniszczył, ale ubogacił je potężnie swoją łaską, tak że Teresa może być przykładem udoskonalonego człowieczeństwa. Nawet gdy spoglądamy na nią jako na wzór chrześcijańskiego doświadczenia Boga, zasadzającego się na doskonałej wierze, nadziei i miłości, widzimy jak po ludzku wierzyła, ufała i kochała i jak się zmagała ze swymi ograniczeniami, raz po raz upadając, to znów podnosząc się ze słabości swej natury. Odnowicielka Karmelu i Kościoła, matka i mistrzyni życia duchowego, wreszcie doktor Kościoła pozostaje dla nas ciągle aktualnym wezwaniem do cierpliwego budowania życia Bożego na naturze, którą sam Stwórca nas obdarzył”.