Jezus powiedział do swoich uczniów: „Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym. (Łk 21,25-28.34-36)
5 chlebów wskazówek:
- Nieobecność to największy grzech ludzkości. Słowo „adwent” oznaczające „przybycie” ma również drugie znaczenie: „obecność”.
- Czuwanie to przeciwieństwo świętego spokoju, obojętności, letniości, wygodnej ospałości i bezdecyzyjności. Czuwać, to znaczy mądrze żyć.
- Przychodzenie Jezusa pozostaje tajemnicą, ale wypełnia się w prostocie codzienności. Życie duchowe jest odpowiedzią na to przychodzenie.
- Bóg stworzył Cię jako istotę tęskniącą. Tęsknota nakręca ten świat! Czuwać, to znaczy umiejętnie kierować tęsknotami.
- Czy myśl o przyjściu Pana w „Dniu Ostatecznym” rodzi w Tobie strach czy nadzieję? Czy wobec kataklizmów mdlejesz i przerażasz się, czy też widzisz Wybawiciela? Nie nakręcaj się ludzkimi układami, zobacz Pana Historii.
2 ryby cytatów:
Święta Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej:
Wydaje mi się, że usposobienie Najświętszej Panny w ciągu miesięcy między Zwiastowaniem a Narodzeniem jest wzorem dla dusz wewnętrznych, które Bóg wybrał, aby żyły w głębi tej bezdennej otchłani wewnętrznej. Z jakim spokojem i skupieniem Maryja zgadzała się na wszystko. Najświętsza Panna uświęcała nawet najzwyklejsze zajęcia, bo przez wszystko trwała w uwielbieniu daru Bożego, co jednak nie przeszkadzało Jej w udzielaniu się na zewnątrz, w wykonywaniu uczynków miłości.
Święty Augustyn:
A tymczasem łatwo znajdziesz ludzi, którzy narzekają na swoje czasy i utrzymują, iż czasy przodków były dobre. Otóż gdyby można ich było przenieść w czasy ich przodków, wtedy także narzekaliby. Skoro więc uważasz, że tamte czasy były dobre, uważasz tak dlatego, iż czasy te nie są już twoimi. (…) Obyśmy zatem radowali się raczej obecnymi czasami, a nie narzekali.
