Poezje - Strona 11 z 32 - Dumanie.pl - blog osobisty | o. Mariusz Wójtowicz OCD

Poezje

parallax background

DO NIEBIOS OJCZYZNY



Dążmy wytrwale w weselu
Ku niebu, córki Karmelu.

Wśród cierni umartwienia,
Wśród wzgardy, zapomnienia,
Wśród cierpień,
smutków wielu
Idźmy, o córki Karmelu.

Pod jarzmem posłuszeństwa,
Co wiedzie do męczeństwa
I przynosi nam chwałę,
Zdążajmy życie całe.

Pośród ubóstwa drogi
Musimy iść bez trwogi
Tam, kędy doszło wielu:
Na szczyty, córki Karmelu.

Kocha nas w każdą chwilę.
Wzywa za sobą mile Nasz Mistrz;
więc dążmy stale Ku niebios wiecznej chwale.

Miłością płonie cały,
Ten co zszedł do nas z chwały,
Biegnijmy więc w weselu
Do Niego, córki Karmelu.

Te plony bierzmy w duszę,
Których nie zniszczą susze,
Których świat nie zabierze,
Bo wyrosły w ofierze.

Za wzorem Eliasza
Niech będzie służba nasza,
W zapale i w weselu
Walczmy, o córki Karmelu.

Od świata oderwane,
Drugim duchem owiane,
Wśród cierpień dążmy wielu
Ku niebu, o córki Karmelu.

DO NIEBIOS OJCZYZNY



Dążmy wytrwale w weselu
Ku niebu, córki Karmelu.

Wśród cierni umartwienia,
Wśród wzgardy, zapomnienia,
Wśród cierpień,
smutków wielu
Idźmy, o córki Karmelu.

Pod jarzmem posłuszeństwa,
Co wiedzie do męczeństwa
I przynosi nam chwałę,
Zdążajmy życie całe.

Pośród ubóstwa drogi
Musimy iść bez trwogi
Tam, kędy doszło wielu:
Na szczyty, córki Karmelu.

Kocha nas w każdą chwilę.
Wzywa za sobą mile Nasz Mistrz;
więc dążmy stale Ku niebios wiecznej chwale.

Miłością płonie cały,
Ten co zszedł do nas z chwały,
Biegnijmy więc w weselu
Do Niego, córki Karmelu.

Te plony bierzmy w duszę,
Których nie zniszczą susze,
Których świat nie zabierze,
Bo wyrosły w ofierze.

Za wzorem Eliasza
Niech będzie służba nasza,
W zapale i w weselu
Walczmy, o córki Karmelu.

Od świata oderwane,
Drugim duchem owiane,
Wśród cierpień dążmy wielu
Ku niebu, o córki Karmelu.