Rozdział XXXIV
Mówi o dobrach duchowych, które umysł i pamięć może pojmować wyraźnie. Podaje wskazówki, jak wola powinna się zachować czerpiąc z nich radości.
1. Trzeba by wiele mówić o różnych pojmowaniach rozumowych i pamięciowych, by wolę nauczyć, jak powinna się ustosunkować do radości z nich wypływającej, gdybyśmy już szeroko nie omówili tych zagadnień w drugiej i trzeciej księdze. Mówiliśmy bowiem tam, jak władze duszy mają się ustosunkować do tych pojmowań, ażeby dusza doszła do zjednoczenia z Bogiem. Ponieważ dotyczy to również zachowania się woli odnośnie do radości z tych rzeczy, nie będziemy tego powtarzali. Przypomnijmy tylko jedną sprawę, na którą tam położyliśmy wielki nacisk, mianowicie, konieczność opróżnienia władz z tych oto pojmowań. Jasne jest bowiem, że wola tak samo powinna się opróżnić z radowania się nimi. Rozum bowiem i inne władze nie mogą niczego przyjąć ani odrzucić bez udziału woli. Z tego wynika, że dla tej władzy wystarczą te same przestrogi.
2. Należy więc przypomnieć sobie, co tam przy odnośnych zagadnieniach zalecano. Bowiem te niebezpieczeństwa i szkody, jakie tam wspomniano, grożą duszy i tutaj, jeśli wśród tych wszystkich pojmowań nie zwróci ku Bogu radości woli.
Share this:
Rozdział XXXIV
Mówi o dobrach duchowych, które umysł i pamięć może pojmować wyraźnie. Podaje wskazówki, jak wola powinna się zachować czerpiąc z nich radości.
1. Trzeba by wiele mówić o różnych pojmowaniach rozumowych i pamięciowych, by wolę nauczyć, jak powinna się ustosunkować do radości z nich wypływającej, gdybyśmy już szeroko nie omówili tych zagadnień w drugiej i trzeciej księdze. Mówiliśmy bowiem tam, jak władze duszy mają się ustosunkować do tych pojmowań, ażeby dusza doszła do zjednoczenia z Bogiem. Ponieważ dotyczy to również zachowania się woli odnośnie do radości z tych rzeczy, nie będziemy tego powtarzali. Przypomnijmy tylko jedną sprawę, na którą tam położyliśmy wielki nacisk, mianowicie, konieczność opróżnienia władz z tych oto pojmowań. Jasne jest bowiem, że wola tak samo powinna się opróżnić z radowania się nimi. Rozum bowiem i inne władze nie mogą niczego przyjąć ani odrzucić bez udziału woli. Z tego wynika, że dla tej władzy wystarczą te same przestrogi.
2. Należy więc przypomnieć sobie, co tam przy odnośnych zagadnieniach zalecano. Bowiem te niebezpieczeństwa i szkody, jakie tam wspomniano, grożą duszy i tutaj, jeśli wśród tych wszystkich pojmowań nie zwróci ku Bogu radości woli.
